Żyjesz sobie. Może i fajnie. Może jako tako. Może i tak sobie.
Wstajesz rano, myjesz się, ubierasz, ogarniasz domowników, jesz śniadanie i wychodzisz z domu. Pracujesz, to i owo załatwiasz, jesz obiad, robisz zakupy, oglądasz serial, czytasz książkę, jesz kolację i idziesz spać. W weekendy nadrabiasz zaległości. Także towarzyskie. Nie jesteś celebrytą, nie jesteś genialnym naukowcem ani prezydentem atomowego mocarstwa.
Jesteś po prostu sobą i funkcjonujesz sobie po troszku w swoim cichym świecie.
Czy może być w tym coś fascynującego? Ekscytującego? Czy Twoje zwyczajne, małe życie może stać się dla Ciebie źródłem nieustającej radości?
Piotr Bielski na własnym przykładzie pokaże Ci, że to jak najbardziej realne. Autor książki jest znanym w Polsce i na świecie Joginem Śmiechu, pierwszym pochodzącym z naszego kraju uczniem ― a dziś śmiałym kontynuatorem ― doktora Madana Katarii, który zapoczątkował ten nurt jogi. Bielski zawodowo zajmuje się nauczaniem zasad Jogi Śmiechu podczas szkoleń i warsztatów, po godzinach zaś... Po godzinach praktykuje ją we własnym życiu. W książce dzieli się kilkudziesięcioma lekkimi, pełnymi pogody ducha i humoru opowieściami. O małym, choć wielkim świecie. O miłości do kota ― drania i mordercy. O byciu tatą i mężem. O pogrzebach wiewiórek. Nawet o tym, że nagła i niespodziewana (jak to zwykle bywa) awaria samochodu może być doświadczeniem pozytywnym i niosącym radość. O życiu, a w zasadzie o Życiu, bo autor tak woli o nim pisać ― od dużej litery.
Lubię krótkie formy literackie. Historie z codzienności, które inspirują do uważnego życia. Piotr ma zdecydowanie dar opisywania jej kolorów, robi to z dużą lekkością. Czytając te historie, przenosimy się na chwilę do świata, jaki opisuje, dzięki temu możemy docenić kolory własnego życia. Te wszystkie krótkie chwile radości, zaskoczenia, czyjś uśmiech czy miłe słowo pod naszym adresem. Życie codziennie dostarcza nam okazji do tego, aby poczuć wdzięczność, aby zachwycić się pięknem, aby się zatrzymać i z lekkością odetchnąć... Tak, tej lekkości bardzo nam dzisiaj trzeba, dlatego polecam tę książkę.
DAGMARA GMITRZAK, terapeutka, socjolog, autorka poradników psychologicznych, między innymi Jak pokochać siebie i Trening Jaguara
Uwielbiam czytać teksty Piotra ― nawet te najkrótsze, fejsbukowe, a tym bardzie te dłuższe, które znalazły się w książce. A najbardziej te, które pisze o rodzinie. Piotr jest jak Mama Muminka, tyle że jest tatą. Jego uważność, empatia i poczucie humoru w opisywaniu swoich uczuć i notowaniu obserwacji nieustająco mnie rozczulają i budzą apetyt na więcej.
AGNIESZKA PASSENDORFER, nauczycielką jogi, autorka między innymi 13 lekcji jogi