KNF, zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym, jest organem właściwym w sprawach nadzoru nad rynkiem finansowym. Zasadniczym zadaniem tego organu administracji publicznej jest czuwanie nad prawidłowością i bezpieczeństwem rynku finansowego, składającego się między innymi z sektora bankowego, emerytalnego, ubezpieczeniowego, rynku instytucji płatniczych, rynku biur usług płatniczych oraz instytucji pieniądza elektronicznego, rynku spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych oraz rynku kapitałowego. Nie powinno budzić większych wątpliwości ustalenie, iż KNF jest organem państwa. Organ ten wyposażony został bowiem w określony zasób władztwa administracyjnego i może podejmować działania w imieniu państwa. Jako organ państwa, KNF jest wyodrębnionym i celowo zorganizowanym zespołem osób, powołanym w formie prawem przepisanej i działającym na podstawie prawa w celu realizacji w imieniu państwa zadań z zakresu nadzoru finansowego, dysponującym prawem stosowania przymusu państwowego.
Niniejsza publikacja poświęcona jest orzecznictwu sądów administracyjnych z zakresu realizacji przez KNF wybranych instytucji postępowania administracyjnego, udostępniania posiadanej przez KNF informacji publicznej, jak również wykonywania nadzoru bankowego.
