Maj 1945. Adam, Halina i Honza – rozbitkowie, którzy ocaleli z wojennej hekatomby – próbują wrócić do Polski. Niemcy skapitulowały, lecz wojna tak naprawdę się nie skończyła, a świat poukładanych wartości dawno runął. Bohaterowie niejednokrotnie przekonają się o tym podczas swojej wędrówki.
Króliki Pana Boga to najmocniejsza z pięciu dotychczasowych powieści Grzegorza Kozery. Przejmująca historia trojga ludzi, po zakończeniu drugiej wojny światowej wracających do domu. Postapokaliptyczna powieść drogi, której wędrowcy starają się przeżyć na przekór eksperymentom Boga. Chwilami przerażająca i okrutna, niesie jednak przesłanie, że dobro, o ile jest w człowieku, przetrwa razem z nim także koniec świata. Zawsze jest nadzieja. Jeśli ze wszystkich dróg wybierzesz najtrudniejszą, to pójdzie z tobą, odnaleziony wśród ludzi, twój anioł stróż.
Piotr Adamczyk, pisarz, publicysta
Niepokojąco inna powieść w morzu (po)wojennych powieści. To książka, którą zaczynasz czytać o szóstej wieczorem, kończysz o ósmej wieczorem, ale śnisz o niej przez całą noc. Grzegorzowi Kozerze udaje się odnaleźć w niej człowieka tam, gdzie człowieczeństwa już nie ma. To wielka sztuka pisać o wielkich sprawach tak, że czyta się o nich lekko, ale myśli ciężko. Powieść ważna i potrzebna szczególnie dzisiaj, kiedy nic nie jest takie, jakie było jeszcze wczoraj.
Magdalena Parys, polska pisarka mieszkająca w Berlinie, autorka powieści „Tunel” i „Magik”
Króliki Pana Boga są nawiązaniem do cenionej powieści Grzegorza Kozery Berlin, późne lato, która ukazała się w 2013 r.
