Książka przedstawia analizę semantyki polskich czasowników strachu z wykorzystaniem założeń i pojęć lingwistyki kognitywnej, szczególnie gramatyki kognitywnej Ronalda Langackera. Celem podjętych badań było przede wszystkim uchwycenie zróżnicowania znaczeń motywowanego użyciem różnych konstrukcji gramatycznych. Analizując werbalne wykładniki pojęć z kategorii STRACHU, autorka badała zjawiska prototypowości i stopniowalności cech na różnych poziomach: w obrębie charakterystyki poszczególnych leksemów i w obrębie kategorii. Przeprowadzone analizy pozwoliły potwierdzić przekonanie językoznawstwa kognitywnego o znaczeniotwórczej roli gramatyki, a także wstępną obserwację dotyczącą przecinania się zakresów znaczeniowych poszczególnych czasowników. Analiza wykazała również, że rozróżnienia na poziomie treści pojęciowej znajdują odzwierciedlenie w dystrybucji określonych typów składniowo-leksykalnych.
„Praca przynosi wnikliwe studium semantyki konstrukcji składniowych przy czasownikach z grupy strachu, przeprowadzone z twórczym wykorzystaniem kognitywizmu i empirycznych badań korpusowych”.
Z recenzji prof. dr hab. Iwony Nowakowskiej-Kempnej
Marta Dobrowolska-Pigoń pracuje w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Jej zainteresowania naukowe obejmują językoznawstwo kognitywne, gramatykę kognitywną, semantykę emocji. Jest członkinią Grupy Technologii Językowych Politechniki Wrocławskiej oraz Centrum Badań Kognitywnych nad Językiem i Komunikacją Uniwersytetu Wrocławskiego.
